سالیسیلیک اسید را بشناسیم
اسید سالیسیلیک
ترکیب شیمیایی
اسید سالیسیلیک به طور طبیعی به مقدار کم در گیاهان از جنس Spiraea وجود دارد.
اسید سالیسیلیک
اسید سالیسیلیک، همچنین به نام اسید ارتو هیدروکسی بنزوئیک، یک جامد سفید و کریستالی است که عمدتاً در تهیه آسپرین و سایر محصولات دارویی استفاده می شود. اسید آزاد به طور طبیعی در مقادیر کمی در بسیاری از گیاهان، به ویژه گونه های مختلف Spiraea وجود دارد. متیل استر نیز به طور گسترده در طبیعت وجود دارد. این ماده اصلی تشکیل دهنده روغن زمستانه است. اسید سالیسیلیک اولین بار توسط شیمیدان ایتالیایی رافائل پیریا در سال 1838 از سالیسیل آلدئید تهیه شد. در سال 1860 شیمیدانان آلمانی Hermann Kolbe و Eduard Lautemann یک سنتز مبتنی بر فنل و دی اکسید کربن را کشف کردند. امروزه این ترکیب از فن‌اکسید سدیم خشک (فنولات سدیم) و دی‌اکسید کربن ساخته می‌شود و سپس با اسید تصفیه می‌شود.
تشکیل اسید سالیسیلیک از فن اکسید سدیم. ترکیب شیمیایی
بیشتر سالیسیلیک اسید تولید شده به صورت تجاری با انیدرید استیک برای تهیه آسپرین درمان می شود.
سنتز آسپرین از اسید سالیسیلیک و انیدرید استیک. ترکیب شیمیایی
اسید سالیسیلیک استری شده با متانول در حضور یک کاتالیزور اسیدی، متیل سالیسیلات، روغن مصنوعی زمستانه را می دهد که به عنوان یک عامل طعم دهنده استفاده می شود. تیمار اسید سالیسیلیک با فنل، فنیل سالیسیلات می‌دهد که برای کرم‌های آفتاب‌سوختگی و قرص‌های پوشش‌دار روده و ساخت سالیسیلانیلید برای استفاده به عنوان قارچ‌کش و پیشگیری از کپک استفاده می‌شود. اسید سالیسیلیک جزء داروهایی است که برای مبارزه با زگیل، میخچه، پینه و انواع بیماری های پوستی استفاده می شود. نمک سدیم در ساخت کلاس های خاصی از رنگ ها استفاده می شود.
اسید سالیسیلیک خالص از آب داغ به شکل سوزن‌های سفید متبلور می‌شود که بدون تجزیه در دمای تا 155 درجه سانتیگراد (311 درجه فارنهایت) تعالی می‌یابد و در دمای 159 درجه سانتیگراد (318 درجه فارنهایت) ذوب می‌شود. در دمای بالای 200 درجه سانتیگراد (392 درجه فارنهایت)، اسید به فنل و دی اکسید کربن تجزیه می شود.
کاربردهای سالیسیلیک اسید را در لنک زیر بخوانید
منبع
