رنگ های غذایی: بی ضرر یا مضر؟ برلیانت بلو چطور؟
رنگ های غذایی: بی ضرر یا مضر؟
رنگ های خوراکی مصنوعی رنگ های روشن آب نبات، نوشیدنی های ورزشی و محصولات پخته شده را بر عهده دارند.
آنها حتی در مارک های خاصی از ترشی، سالمون دودی و سس سالاد و همچنین داروها استفاده می شوند.
در واقع، مصرف رنگ خوراکی مصنوعی در 50 سال گذشته 500 درصد افزایش یافته است و کودکان بزرگترین مصرف کنندگان هستند (1Trusted Source، 2Trusted Source، 3Trusted Source).
ادعاهایی مطرح شده است که رنگ های مصنوعی باعث عوارض جانبی جدی مانند بیش فعالی در کودکان و همچنین سرطان و آلرژی می شود.
موضوع بسیار بحث برانگیز است و نظرات متضاد بسیاری در مورد ایمنی رنگ های غذایی مصنوعی وجود دارد. این مقاله واقعیت را از داستان جدا می کند.
رنگ های غذایی چیست؟
رنگ های خوراکی مواد شیمیایی هستند که برای بهبود ظاهر غذا با دادن رنگ مصنوعی به آن ساخته شده اند.
قرن هاست که مردم به غذاها رنگ اضافه می کردند، اما اولین رنگ های مصنوعی خوراکی در سال 1856 از قطران زغال سنگ ساخته شد.
امروزه رنگ های غذایی از نفت ساخته می شود.
در طول سال ها، صدها رنگ خوراکی مصنوعی ساخته شده است، اما اکثر آنها سمی هستند. تنها تعداد انگشت شماری رنگ مصنوعی وجود دارد که هنوز در مواد غذایی استفاده می شود.
تولید کنندگان مواد غذایی اغلب رنگ های خوراکی مصنوعی را به رنگ های خوراکی طبیعی مانند بتاکاروتن و عصاره چغندر ترجیح می دهند، زیرا رنگ های زنده تری تولید می کنند.
با این حال، در مورد ایمنی رنگ های خوراکی مصنوعی بحث و جدل وجود دارد. تمام رنگ‌های مصنوعی که در حال حاضر در مواد غذایی استفاده می‌شوند، از نظر سمیت در مطالعات حیوانی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند.
آژانس‌های نظارتی، مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA)، به این نتیجه رسیده‌اند که رنگ‌ها خطرات قابل توجهی برای سلامتی ندارند.
همه با این نتیجه گیری موافق نیستند. جالب اینجاست که برخی از رنگ‌های غذایی در یک کشور بی‌خطر تلقی می‌شوند، اما در کشوری دیگر از مصرف انسان منع شده‌اند، که ارزیابی ایمنی آنها را بسیار گیج‌کننده می‌کند.
خط پایین:
رنگ های مصنوعی مواد غذایی مشتق شده از نفت هستند که به غذا رنگ می دهند. ایمنی این رنگ ها بسیار بحث برانگیز است.
رنگ های مصنوعی که در حال حاضر در مواد غذایی استفاده می شود
رنگ های غذایی زیر برای استفاده توسط EFSA و FDA تایید شده اند (4، 5 منبع معتبر):
قرمز شماره 3 (اریتروزین): رنگ قرمز گیلاسی که معمولاً در آب نبات ها، بستنی ها و ژل های تزئین کیک استفاده می شود.
قرمز شماره 40 (Allura Red): رنگ قرمز تیره است که در نوشیدنی های ورزشی، آب نبات، چاشنی ها و غلات استفاده می شود.
زرد شماره 5 (تارترازین): رنگ زرد لیمویی که در آب نبات، نوشابه، چیپس، ذرت بو داده و غلات یافت می شود.
زرد شماره 6 (زرد غروب آفتاب): رنگ نارنجی مایل به زردی است که در آب نبات ها، سس ها، غذاهای پخته شده و میوه های کنسرو شده استفاده می شود.
آبی شماره 1 (آبی درخشان): رنگ آبی مایل به سبز که در بستنی، نخود فرنگی کنسرو شده، سوپ های بسته بندی شده، بستنی ها و آیسینگ استفاده می شود.
آبی شماره 2 (Indigo Carmine): رنگ آبی سلطنتی که در آب نبات، بستنی، غلات و تنقلات یافت می شود.
محبوب ترین رنگ های غذایی قرمز 40، زرد 5 و زرد 6 هستند. این سه رنگ 90 درصد از رنگ های غذایی مورد استفاده در ایالات متحده را تشکیل می دهند (منبع مورد اعتماد 3).
چند رنگ دیگر در برخی کشورها تایید شده است، اما در برخی دیگر ممنوع است. سبز شماره 3، همچنین به عنوان سبز سریع شناخته می شود، توسط FDA تایید شده است، اما در اروپا ممنوع است.
کینولین زرد، کارموزین و پونسو نمونه هایی از رنگ های خوراکی هستند که در اتحادیه اروپا مجاز هستند اما در ایالات متحده ممنوع هستند.
خط پایین:
شش رنگ خوراکی مصنوعی وجود دارد که توسط FDA و EFSA تایید شده است. قرمز 40، زرد 5 و زرد 6 رایج ترین هستند.
چالش سلامت
حمایت شده توسط
غذاهای تقویت کننده خلق و خو را به رژیم غذایی خود اضافه کنید
بیاموزید که چگونه غذا بر خلق و خوی شما تأثیر می گذارد. نکات، ابزارها و دستور العمل های سالم را در چالش غذای خلق و خوی دریافت کنید.
رنگ های غذایی ممکن است باعث بیش فعالی در کودکان حساس شود
در سال 1973، یک متخصص آلرژی اطفال ادعا کرد که بیش فعالی و مشکلات یادگیری در کودکان ناشی از رنگ های مصنوعی غذایی و مواد نگهدارنده موجود در غذا است.
در آن زمان، علم بسیار کمی برای تأیید ادعای او وجود داشت، اما بسیاری از والدین فلسفه او را پذیرفتند.
دکتر رژیم غذایی حذفی را به عنوان درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) معرفی کرد. رژیم غذایی تمام رنگ های خوراکی مصنوعی را به همراه چند ماده مصنوعی دیگر حذف می کند.
یکی از اولین مطالعات، که در سال 1978 منتشر شد، هیچ تغییری در رفتار کودکان هنگامی که به آنها دوز رنگ خوراکی مصنوعی داده شد، مشاهده نکرد (منبع مورد اعتماد).
از آن زمان، چندین مطالعه ارتباط کوچک اما قابل توجهی را بین رنگ های خوراکی مصنوعی و بیش فعالی در کودکان پیدا کرده اند (منبع معتبر 1).
یک مطالعه بالینی نشان داد که حذف رنگ های خوراکی مصنوعی از رژیم غذایی، همراه با ماده نگهدارنده ای به نام بنزوات سدیم، به طور قابل توجهی علائم بیش فعالی را کاهش می دهد (منبع مورد اعتماد).
یک مطالعه کوچک نشان داد که 73 درصد از کودکان مبتلا به ADHD کاهش نشان دادند
هنگامی که رنگ های غذایی مصنوعی و مواد نگهدارنده حذف شدند، علائم را مشاهده می کنید (منبع مورد اعتماد 8).
مطالعه دیگری نشان داد که رنگ های غذایی، همراه با بنزوات سدیم، بیش فعالی را هم در کودکان 3 ساله و هم در گروهی از کودکان 8 و 9 ساله افزایش می دهد (منبع معتبر 9).
با این حال، از آنجایی که این شرکت کنندگان در مطالعه ترکیبی از مواد تشکیل دهنده را دریافت کردند، تعیین علت بیش فعالی دشوار است.
تارترازین، همچنین به عنوان زرد 5 شناخته می شود، با تغییرات رفتاری از جمله تحریک پذیری، بی قراری، افسردگی و مشکل در خواب مرتبط است (منبع معتبر 10).
علاوه بر این، یک تجزیه و تحلیل در سال 2004 از 15 مطالعه به این نتیجه رسید که رنگ های غذایی مصنوعی باعث افزایش بیش فعالی در کودکان می شود (منبع مورد اعتماد 11).
با این حال، به نظر می رسد که واکنش همه کودکان به رنگ های غذایی یکسان نیست. محققان دانشگاه ساوتهمپتون یک مؤلفه ژنتیکی پیدا کردند که تعیین می کند رنگ های غذایی چگونه بر کودک تأثیر می گذارد (منبع معتبر 12).
در حالی که اثرات رنگ های غذایی در کودکان با و بدون ADHD مشاهده شده است، به نظر می رسد برخی از کودکان نسبت به سایرین نسبت به رنگ ها بسیار حساس تر هستند (منبع مورد اعتماد 1).
با وجود این، FDA و EFSA اعلام کرده‌اند که در حال حاضر شواهد کافی برای نتیجه‌گیری ناامن بودن رنگ‌های غذایی مصنوعی وجود ندارد.
آژانس‌های نظارتی آنها بر این فرض کار می‌کنند که یک ماده تا زمانی که مضر بودن آن ثابت نشود، بی‌خطر است. با این حال، مطمئناً شواهد کافی برای ایجاد نگرانی وجود دارد.
جالب اینجاست که در سال 2009، دولت بریتانیا شروع به تشویق تولیدکنندگان مواد غذایی برای یافتن مواد جایگزین برای رنگ‌های غذایی کرد. از سال 2010، در بریتانیا یک اخطار روی برچسب هر غذایی که حاوی رنگ های خوراکی مصنوعی است الزامی است.
خط پایین:
مطالعات نشان می دهد که ارتباط کوچک اما قابل توجهی بین رنگ های خوراکی مصنوعی و بیش فعالی در کودکان وجود دارد. به نظر می رسد برخی از کودکان نسبت به سایرین نسبت به رنگ ها حساس تر هستند.
بیشتر بدانید: خواص، کاربردها و ایمنی برلیایانت بلو
منبع
https://www.healthline.com/nutrition/food-dyes#TOC_TITLE_HDR_4
