5 کاربرد متداول نیتریت سدیم + خرید نیتریت سدیم

5 کاربرد متداول نیتریت سدیم – ترکیب – خطرات

بدون نظر 5 نیترات سدیم کاربردهای رایج – ترکیب – خطرات
زندگی انسان بدون کمک مواد شیمیایی آن نمی تواند دورتر از این باشد. همه ما می دانیم که برای ادامه زندگی خوب، مواد شیمیایی زیادی که در بدن ما به آنها نیاز داریم و همچنین خواص ما وجود دارد. در این مقاله بیشتر در مورد این ماده شیمیایی خاص به نام نیترات سدیم صحبت خواهیم کرد. بیایید ابتدا قاعده را تعیین کنیم و اصطلاحات بین نیترات سدیم (NaNO3) و نیتریت سدیم (NaNO2) را اشتباه نگیریم. حتی اگر آنها تقریباً یکسان هستند، این دو تفاوت عمده دارند، چه در تأثیرات یا کاربردهای آن.

نیترات سدیم چیست؟

نیترات سدیم ترکیب شیمیایی با فرمول NaNO3 است. نیترات سدیم که به گروه نمک نیترات قلیایی تعلق دارد، به عنوان نیترات چیلی نیز شناخته می شود. این به دلیل این واقعیت است که توزیع عمده این ترکیبات از شیلی است و برای تمایز بین آن و دیگر نمکدان (نیترات پتاسیم) است. این شکل معدنی معمولاً به عنوان نیتراتیت یا نیتر سودا شناخته می شود.

نیترات سدیم رنگ و بو ندارد. دارای ترکیب کریستالی است و گاهی اوقات با نیتریت سدیم اشتباه گرفته می شود. اگرچه از نظر شیمیایی مشابه هستند، اما خواص و کاربردهای متفاوتی دارند. از نظر فنی ما می‌توانیم از این ترکیب خاص برای ساخت نیترات پتاسیم، کودها، مواد منفجره، شیشه‌های با استحکام بالا، مواد دارویی و نگهداری گوشت استفاده کنیم. نیترات سدیم یک جامد سفید رنگ و بسیار محلول در آب است. در واقع، در اینجا لیستی از موارد استفاده رایج نیترات سدیم آمده است:

1. نگهداری گوشت

نیتریت سدیم یک ماده نگهدارنده است که می توانید آن را در گوشت های فرآوری شده پیدا کنید. شما می توانید این ترکیب خاص را در غذاهایی مانند هات داگ، بولونیا، سالامی، ژامبون و سایر گوشت های اغذیه فروشی پیدا کنید. نیترات سدیم از رشد باکتری هایی که گوشت را خراب کرده و رنگ قرمز آن را حفظ می کنند، جلوگیری می کند.

معمولاً به گوشت قرمز رنگی مانند ماهی تن یا مرغ اضافه نمی شود. مطالعه نشان داده است که گوشت های فرآوری شده در واقع برای بدن شما مفید نیستند. این می تواند به رگ های خونی شما آسیب برساند و شریان های شما را باریک کند و این می تواند منجر به بیماری قلب شود. به غیر از آن، شما در واقع می توانید به فرآیند قند خود در بدن آسیب وارد کنید و این می تواند منجر به دیابت شود. به همین دلیل برای ما مهم است که مصرف غذاهای فرآوری شده را محدود کنیم زیرا برای بدن ما مفید نیستند.

2. کودها

شما می توانید از نیتریت سدیم به عنوان کود برای گیاهان استفاده کنید زیرا باعث می شود گیاهان شما سریعتر رشد کنند. این ترکیب خاص حاوی نیتروژن کافی برای کاتالیز کردن رشد گیاهان است. با این حال، هنگام استفاده از آن مراقب باشید زیرا نیتروژن بیش از حد برای گیاه شما خوب نیست. نیتروژن بیش از حد می تواند گیاه را در هنگام تولید میوه کمی کندتر کند، در حالی که مقدار بسیار کم آن می تواند از رشد گیاه جلوگیری کند.

3. شیشه

در بهره وری ساخت شیشه های با مقاومت بالا می توان دریافت که بسیاری از افراد از نیترات سدیم برای تقویت سطح شیشه استفاده می کنند. دو فرآیند برای ساخت شیشه وجود دارد و مرحله اول حمام کردن شیشه در محلول نیترات سدیم است. شیشه هایی که این فرآیند را تجربه می کنند می توانند در برابر کشش مقاوم باشند و در برابر خم شدن بسیار مقاوم تر باشند. به غیر از این، این شیشه ها در مورد پایداری دما پایدارتر هستند، بنابراین متوجه خواهید شد که این شیشه حتی زمانی که در معرض دمای بالا یا دمای پایین قرار می گیرد به راحتی نمی شکند.

4. دارویی

نیتریت سدیم در مصارف بسیار محدودی در داروسازی استفاده می شود. می توانید آن را در قطره های چشمی پیدا کنید. با این حال، معمولا این ترکیب به عنوان یک مخلوط کنترل استفاده می شود، نه مواد اصلی. این به دلیل وجود نیتروژنی است که در قطره چشمی مورد نیاز است. در سال 2005، مؤسسه ملی بهداشت گزارش داد که غلظت های پایین نیتریت محافظت در برابر آسیب هایی که با حملات قلبی مرتبط است، فراهم می کند. این تیم اثرات نیتریت را در مقابل تیمارهای شاهد نمک یا نیترات مقایسه کرد. نیترات از نظر شیمیایی شبیه به نیترات است، اما نمی تواند به اکسید نیتریک در خون تبدیل شود و باعث می شود مانند نیترات خاصیت گشادکننده عروق خونی نداشته باشد.

5. مواد منفجره

نیتریت سدیم یکی از مواد تشکیل دهنده پیشران موشک است. شناخته شده است که به عنوان جایگزین نیترات پتاسیم در پیشرانه پودر سیاه استفاده می شود. با این حال، عملکرد نیترات معمولا کمتر از نیترات پتاسیم است. کار با نیترات سدیم در مورد توانایی آن در متبلور شدن مجدد موشک های قندی دشوارتر است.

به عنوان یک عنصر در

هر چند یک ماده منفجره، نیترات سدیم مزایای مختلفی دارد. نسبتاً ارزان است (مقرون به صرفه تر از نیترات پتاسیم)، غیر سمی، پایدار و غیر سمی است. متأسفانه نیترات سدیم نیز دارای معایبی است که در مقایسه با نیترات پتاسیم سرعت سوختن پایینی دارد.

منبع

https://azchemistry.com/sodium-nitrate-common-uses

https://asemantejarat.com/category/products/

آب اکسیژنه چه ترکیبی دارد؟

آب اکسیژنه
خلاصه
پراکسید هیدروژن ترکیبی است که به عنوان ضدعفونی کننده و ضدعفونی کننده استفاده می شود.

نام های تجاری
شستشوی دهان اسکاتا، اورجل
نام عمومی
آب اکسیژنه
شماره دسترسی بانک دارو
DB11091
زمینه
پراکسید هیدروژن ساده ترین پراکسید با فرمول شیمیایی H2O2 است. پراکسید هیدروژن یک ترکیب ناپایدار در حضور یک باز یا کاتالیزور است و معمولاً با یک تثبیت کننده در محلول اسیدی ضعیف ذخیره می شود. اگر تا نقطه جوش گرم شود، ممکن است دچار تجزیه حرارتی انفجاری بالقوه شود. پراکسید هیدروژن در بدن پستانداران در طی کاهش اکسیژن یا مستقیماً در یک واکنش انتقال دو الکترون تشکیل می شود.

پراکسید هیدروژن به دلیل اثرات ضد میکروبی قوی و طیف گسترده ای که دارد، به صورت مایع و گاز برای کاربردهای نگهدارنده، ضد عفونی و استریلیزاسیون به عنوان یک بیوسید اکسیداتیو استفاده می شود. پراکسید هیدروژن نیز به عنوان یک ترکیب ایمن شناخته شده توسط FDA 4 در نظر گرفته می شود. به عنوان یک عامل ضد میکروبی در محصولات نشاسته و پنیر و به عنوان یک عامل اکسید کننده و کاهنده در محصولات حاوی تخم مرغ خشک، سفیده تخم مرغ خشک و زرده تخم مرغ خشک استفاده می شود.

تایپ کنید
مولکول کوچک
گروه ها
تایید شد، دامپزشک تایید شد
ساختار

وزن
میانگین: 34.0147
تک ایزوتوپی: 34.005479308
فرمول شیمیایی
H2O2
مترادف ها
آب اکسیژنه
شناسه های خارجی
A-101
NSC-19892
فارماکولوژی
نشانه
برای استفاده به عنوان ضدعفونی کننده و ضدعفونی کننده نشان داده شده است.

کاهش نرخ شکست توسعه دارو
ساخت، آموزش، و اعتبارسنجی مدل‌های یادگیری ماشینی
با مجموعه داده های مبتنی بر شواهد و ساختار یافته.
شرایط مرتبط
عفونت باکتریایی گوش
کراتوز سبورئیک (SK)
موم گوش نهفته
عفونت های سطحی پوست
موارد منع مصرف و هشدارهای جعبه سیاه

از عوارض دارویی تهدید کننده زندگی خودداری کنید
پشتیبانی تصمیم گیری بالینی را با اطلاعات مربوط به موارد منع مصرف و هشدارهای جعبه سیاه، محدودیت های جمعیت، خطرات مضر و موارد دیگر بهبود بخشید.
فارماکودینامیک
پراکسید هیدروژن خواص ضد میکروبی در برابر اکثر اشکال میکروارگانیسم ها، از جمله اشکال خفته با مشخصات مقاومت بالا، مانند هاگ های باکتری و کیست های تک یاخته ای از خود نشان می دهد. این ماده به عنوان یک بیوسید اکسیداتیو برای تولید گونه های رادیکال آزاد عمل می کند تا از طریق اکسیداسیون آسیب DNA، پروتئین و چربی غشایی را القا کند.

مکانیسم عمل
تصور می‌شود که تولید رادیکال‌های هیدروکسیل آزاد در واکنش فنتون اساس فعالیت‌های زیست‌کشی پراکسید هیدروژن باشد. رادیکال های آزاد در نهایت منجر به آسیب اکسیداتیو پروتئین ها و لیپیدهای غشایی در داخل بدن 2 می شوند. رادیکال اکسید کننده به عنوان رادیکال فریل باعث اکسیداسیون DNA می شود.

جذب
گزارش شده است که پراکسید هیدروژن قبل از جذب در روده تجزیه می شود. محلول‌های پراکسید هیدروژن وقتی روی بافت 4 اعمال می‌شوند، نفوذ ضعیفی دارند.

حجم توزیع
اندام های هدف تحت تاثیر پراکسید هیدروژن شامل ریه ها، روده، تیموس، کبد و کلیه هستند.

اتصال به پروتئین
در دسترس نیست

متابولیسم
پراکسید هیدروژن توسط گلوتاتیون پراکسیداز که یک آنزیم درون زا در بافت انسان است، کاهش می یابد. در تماس با کاتالاز، آنزیمی که در خون و بیشتر بافت ها یافت می شود، به سرعت به اکسیژن و آب تجزیه می شود.

برای مشاهده شرکای واکنش، نشانگر را روی محصولات زیر نگه دارید

آب اکسیژنه
اکسیژن + آب
مسیر حذف
در دسترس نیست

نیمه عمر
در دسترس نیست

ترخیص کالا از گمرک
در دسترس نیست

اثرات نامطلوب

بهبود پشتیبانی تصمیم و نتایج تحقیقات
با داده های ساختار یافته اثرات جانبی، از جمله: هشدارهای جعبه سیاه، واکنش های جانبی، هشدارها و اقدامات احتیاطی، و میزان بروز.
سمیت
LD50 خوراکی در موش 2000 mg/kg و LD50 پوستی 4060 mg/kg در موش و 2000 mg/kg خوک است. LC50 بخارات پراکسید هیدروژن در موش 2000 میلی گرم بر متر در MSDS 4 ساعته است.

مصرف خوراکی پراکسید هیدروژن با دوز بالا ممکن است باعث درد قفسه سینه و معده، از دست دادن هوشیاری، اختلالات حرکتی، ریز خونریزی و لکوسیتوز متوسط ​​در انسان شود. استنشاق بخارات بسیار غلیظ باعث تحریک شدید بینی و گلو می شود.

پراکسید هیدروژن پتانسیل سرطان زایی شناخته شده ای ندارد. نشان داده شد که برای باکتری ها (Salmonella typhimurium) و قارچ ها، Neurospora crassa و Aspergillis chevallieri جهش زا است و باعث آسیب DNA در Escheria coli 4 می شود. همچنین باعث تبادل کروماتید خواهر و انحرافات کروموزومی در سلول های پستانداران در شرایط آزمایشگاهی 4 می شود.

برای آشنایی با آب اکسیژنه و خرید آب اکسیژنه به بازرگانی آسمان تجارت مراجعه نمایید.

منبع

https://go.drugbank.com/drugs/DB11091

مواد ضد عفونی کننده پراکسید هیدروژن+ خرید آب اکسیژنه

مواد ضد عفونی کننده پراکسید هیدروژن
ویژگی های کشف تولید حمل و نقل و ذخیره سازی برنامه های کاربردی دوز اکسیداسیون

ضد عفونی آب آشامیدنی استخر شنا برج خنک کننده مزایا و معایب

ترکیب قوانین اثرات سلامتی

آب اکسیژنه
اکثر مردم پراکسید هیدروژن را به عنوان ترکیبی می شناسند که مو را سفید می کند. همچنین می توان از آن برای ضد عفونی آب استفاده کرد.

پراکسید هیدروژن چه زمانی کشف شد؟

لویی ژاک تنارد در سال 1818 پراکسید هیدروژن را کشف کرد. پراکسید هیدروژن از اتم های اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده است. اینها را در همه جای زمین می توان یافت. پراکسید هیدروژن حاوی ترکیبی از دو اتم هیدروژن و دو اتم اکسیژن است.
در محیط زیست، پراکسید هیدروژن را می توان در غلظت های بسیار کم یافت. پراکسید هیدروژن گازی توسط واکنش های شیمیایی عکس در جو اطراف زمین تولید می شود. همچنین در آب به مقدار کم یافت می شود.

پراکسید هیدروژن چه ویژگی هایی دارد؟

پراکسید یک ترکیب شیمیایی است که حاوی یون پراکسید (O22-) است.
یون پراکسید از یک پیوند واحد بین دو اتم اکسیژن تشکیل شده است: (O-O)2-. یک اکسید کننده قوی است.
پراکسید هیدروژن دارای فرمول شیمیایی H2O2 و فرمول ساختاری زیر است:
H-O-O-H

مولکول پراکسید هیدروژن در مقایسه با مولکول آب پایدارتر، حاوی یک اتم اکسیژن اضافی است. پیوند بین دو اتم اکسیژن، به اصطلاح پیوند پراکسید، در حالی که دو رادیکال H-O تشکیل می شود، شکسته می شود. این رادیکال ها به سرعت با مواد دیگر واکنش نشان می دهند، در حالی که رادیکال های جدید تشکیل شده و یک واکنش زنجیره ای رخ می دهد. محلول های پراکسید هیدروژن شبیه آب هستند و می توانند بدون محدودیت در آب حل شوند. در غلظت های بالا، این محلول ها بوی اسیدی و تحریک کننده می دهند. پراکسید هیدروژن قابل اشتعال است. در دماهای پایین جامد می شود. مقدار پراکسید هیدروژن در محلول بر حسب درصد وزنی بیان می شود. برای تصفیه آب از غلظت های 35 یا 50 درصد پراکسید هیدروژن استفاده می شود.

گزینش پذیری

پراکسید هیدروژن برای کاربردهای مختلف استفاده می شود، زیرا بسیار انتخابی است. با تغییر شرایط واکنش (دما، pH، دوز، زمان واکنش و افزودن کاتالیزور)، پراکسید هیدروژن به آلودگی های مختلف حمله می کند.

خورندگی پراکسید هیدروژن

خورندگی آب فرآیند به دلیل پراکسید هیدروژن به میزان اکسیژن محلول تولید شده بستگی دارد. اکسیژن فلزات حاوی آهن را خورده می کند. مقدار آهن و pH نسبت به غلظت پراکسید هیدروژن تأثیر بیشتری بر خورندگی دارد.

تخریب پراکسید هیدروژن

پراکسید هیدروژن می تواند در طول حمل و نقل تجزیه شود. اکسیژن و گرما آزاد می شود. پراکسید هیدروژن به خودی خود قابل اشتعال است، اما اکسیژن می تواند التهاب سایر مواد را افزایش دهد. در محلول های رقیق، گرما توسط آب جذب می شود. در محلول های غلیظ، دمای محلول افزایش می یابد و باعث تسریع تخریب پراکسید هیدروژن می شود. نرخ تخریب به ازای هر 10 درجه سانتی گراد افزایش دما با 2/2 ضرب می شود. قلیایی بودن و وجود آلودگی ها نیز باعث تسریع تخریب پراکسید هیدروژن می شود.
برای تولید پراکسید هیدروژن از کاتالیزورهای مخصوصی استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که پراکسید هیدروژن توسط آلاینده های موجود در آب از بین نمی رود.

پراکسید هیدروژن چگونه تولید می شود؟

از سال 1880، پراکسید هیدروژن یک محصول تجاری است. اولین بار در انگلستان با سوزاندن نمک باریم (Ba) تولید شد که پراکسید باریم (BaO2) تولید کرد. سپس پراکسید باریم در آب حل شد و پراکسید هیدروژن تولید شد. از قرن نوزدهم تولید پراکسید هیدروژن تا حد زیادی افزایش یافته است. امروزه سالانه حدود نیم میلیارد کیلوگرم تولید می شود.

پراکسید هیدروژن چگونه انتقال و ذخیره می شود؟

پراکسید هیدروژن باید در ظروف پلی اتیلن، فولاد ضد زنگ یا آلومینیوم حمل شود. هنگامی که پراکسید هیدروژن در تماس با مواد قابل اشتعال مانند چوب، کاغذ، روغن یا پنبه (سلولز) قرار می گیرد، ممکن است اشتعال خود به خود رخ دهد. هنگامی که پراکسید هیدروژن با مواد آلی مانند الکل ها، استون و سایر کتون ها، آلدئیدها و گلیسرول مخلوط می شود، ممکن است انفجارهای شدیدی رخ دهد.
هنگامی که پراکسید هیدروژن با موادی مانند آهن، مس، کروم، سرب، نقره، منگنز، سدیم، پتاسیم، منیزیم، نیکل، طلا، پلاتین، متالوئیدها، اکسیدهای فلزی یا نمک‌های فلزی تماس پیدا می‌کند، ممکن است منجر به انفجارهای قوی شود. به همین دلیل است که پراکسید هیدروژن معمولاً به شکل رقیق منتقل می شود.

کاربردهای پراکسید هیدروژن چیست؟

قدیمی ترین کاربرد شناخته شده پراکسید هیدروژن سفید کردن کلاه های حصیری بود که در اوایل قرن بیستم مد بودند. از سال 1920 تا 1950، پراکسید هیدروژن از طریق الکترولیز تولید شد. این روش پراکسید هیدروژن خالص تولید کرد. امروزه از فرآیندهای خود اکسیداسیون برای تولید پراکسید هیدروژن استفاده می شود. در طی این فرآیندها، هیدروژن ماده خام است.

تطبیق پذیری پراکسید هیدروژن

پراکسید هیدروژن همه کاره است، می توان از آن برای بسیاری از کاربردها استفاده کرد

یون ها این می تواند در تمام رسانه ها استفاده شود. هوا، آب، فاضلاب و خاک. گاهی اوقات از آن در ترکیب با عوامل دیگر برای تقویت و تسریع فرآیندها استفاده می شود. پراکسید هیدروژن بیشتر برای حذف آلاینده ها از فاضلاب و هوا استفاده می شود. این رشد باکتری ها (به عنوان مثال رسوب زیستی در سیستم های آبی) را به چالش می کشد و می تواند رشد باکتری ها (به عنوان مثال اصلاح زیستی خاک های آلوده و آب های زیرزمینی) را از طریق افزودن اکسیژن افزایش دهد. همچنین می تواند برای درمان آلودگی هایی که به راحتی اکسید می شوند (به عنوان مثال آهن و سولفیدها) و آلودگی هایی که به سختی اکسید می شوند (به عنوان مثال مواد جامد محلول، بنزین و آفت کش ها) استفاده می شود.
در نهایت می توان از آن برای سفید کردن کاغذ، پارچه، دندان و مو یا تولید مواد غذایی، مواد معدنی، مواد پتروشیمی یا پودر لباسشویی استفاده کرد. در شکل خالص، پراکسید هیدروژن به عنوان تامین کننده اکسیژن برای راندن زیردریایی های روسی استفاده می شود.

آیا می توان از پراکسید هیدروژن به عنوان اکسید کننده استفاده کرد؟

پراکسید هیدروژن یک اکسید کننده قوی است. این ماده قوی تر از کلر (Cl2)، دی اکسید کلر (ClO2) و پرمنگنات پتاسیم (KMnO4) است. از طریق کاتالیز، پراکسید هیدروژن می تواند به هیدروکسی رادیکال (OH) تبدیل شود. پتانسیل اکسیداسیون پراکسید هیدروژن درست کمتر از ازن است.

جدول 1: پتانسیل های اکسیداسیون اکسید کننده های مختلف

اکسید کننده پتانسیل اکسیداسیون
فلوئور 3.0
هیدروکسی رادیکال 2،8
ازن 2،1
پراکسید هیدروژن 1،8
پرمنگنات پتاسیم 1،7
دی اکسید کلر 1.5
کلر 1،4
پراکسید هیدروژن چگونه دوز می شود؟

بیشتر کاربردهای پراکسید هیدروژن شامل تزریق پراکسید هیدروژن به آب جاری است. هیچ مواد شیمیایی یا تجهیزات دیگری مورد نیاز نیست. این نرم افزار برای کنترل رشد بیولوژیکی، افزودن اکسیژن، حذف بقایای کلر و اکسید کردن سولفیدها، سولفیت ها، فلزات و سایر موادی که به راحتی اکسید می شوند استفاده می شود. مناسب بودن پراکسید هیدروژن برای این کاربردها تحت تأثیر pH، دما و زمان واکنش است.

پراکسید هیدروژن کاتالیزوری

آلودگی هایی که به راحتی اکسید نمی شوند، نیازمند فعال سازی پراکسید هیدروژن توسط کاتالیزورها (آهن، منگنز یا سایر متالوئیدها) هستند. این کاتالیزورها همچنین می توانند برای تقویت واکنش های پراکسید هیدروژن استفاده شوند که در غیر این صورت ساعت ها یا روزها طول می کشد.

فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته چیست؟

فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته یک پیشرفت جدید در زمینه ضدعفونی پراکسید هیدروژن است. این فرآیندها رادیکال‌های اکسیژن فعال را بدون دخالت کاتالیزورهای فلزی تولید می‌کنند. به عنوان مثال، ترکیب پراکسید هیدروژن با ازن (پراکسون) یا نور ماوراء بنفش است. نتیجه این روش ها اکسیداسیون گسترده موادی است که به سختی تجزیه می شوند، بدون تولید پسماند یا لجن. این روش ها در سراسر جهان برای تصفیه آب های زیرزمینی، برای تصفیه آب آشامیدنی و تصفیه آب فرآیند و برای گندزدایی و حذف مواد آلی از پساب های صنعتی استفاده می شود.

ضدعفونی پراکسید هیدروژن چگونه کار می کند؟

در میان کاربردهای دیگر، پراکسید هیدروژن به عنوان یک ضد عفونی کننده استفاده می شود. برای درمان التهاب لثه و ضد عفونی کردن (نوشیدن) آب استفاده می شود. همچنین برای مبارزه با رشد بیش از حد میکروبی در سیستم های آبی و برج های خنک کننده استفاده می شود.
در ایالات متحده، پراکسید هیدروژن بیشتر و بیشتر برای تصفیه منابع آبی استفاده می شود. برای جلوگیری از تشکیل رنگ ها، طعم ها، خوردگی و پوسته پوسته شدن در اثر تخریب آلودگی (آهن، منگنز، سولفات ها) و تخریب میکروارگانیسم ها استفاده می شود. پراکسید هیدروژن بسیار سریع واکنش نشان می دهد. سپس بدون تشکیل محصولات جانبی به هیدروژن و آب متلاشی می شود. این باعث افزایش میزان اکسیژن در آب می شود.

مکانیسم ضدعفونی پراکسید هیدروژن بر اساس آزادسازی رادیکال های آزاد اکسیژن است:
H2O2 → H2O + O2

آلودگی ها توسط رادیکال های آزاد اکسیژن تجزیه می شوند و فقط آب باقی می ماند. رادیکال های آزاد هم توانایی اکسید کنندگی و هم ضدعفونی کنندگی دارند. پراکسید هیدروژن پروتئین ها را از طریق اکسیداسیون از بین می برد.
پراکسیدهایی مانند پراکسید هیدروژن (H2O2)، پربورات، پراکسی فسفات و پرسولفات، ضدعفونی کننده ها و اکسید کننده های خوبی هستند. به طور کلی اینها می توانند به اندازه کافی میکروارگانیسم ها را حذف کنند. با این حال، این پراکسیدها بسیار ناپایدار هستند.
پربورات ها بسیار سمی هستند. اسید پراستیک (PAA) یک اسید قوی است. در شکل خالص خود می تواند بسیار تهاجمی باشد. از پرسولفات های تثبیت شده می توان برای جایگزینی کلر برای تصفیه فاضلاب استفاده کرد.

بیشتر بخوانید: https://asemantejarat.com/%d8%a2%d8%a8-%d8%a7%da%a9%d8%b3%db%8c%da%98%d9%86%d9%87/

منبع

https://www.lenntech.com/processes/disinfection/chemical/disinfectants-hydrogen-peroxide.htm

مصرف بیش از حد دکستروز را بشناسیم

10 مصرف بیش از حد دکستروز
افزایش سرعت انفوزیون دکستروز تزریق یا تجویز محلول دکستروز
می تواند باعث افزایش قند خون، هیپراسمولالیته و اثرات نامطلوب بر روی آب و الکترولیت شود
تعادل [به هشدارها و اقدامات احتیاطی (5.1، 5.5) مراجعه کنید].
هیپرگلیسمی شدید و هیپوناترمی رقیق کننده شدید و عوارض آنها می تواند
کشنده باشد انفوزیون را قطع کنید، دوز را کاهش دهید و اقدامات اصلاحی مناسب را انجام دهید
مانند تجویز انسولین اگزوژن.

انفوزیون را قطع کرده و اقدامات اصلاحی مناسب را در صورت بروز آن انجام دهید
هیدراتاسیون یا اضافه بار املاح در طول درمان، با توجه خاص به CNS،
سیستم های تنفسی و قلبی عروقی.
اگر نوردهی بیش از حد رخ داد، برای اطلاع از وضعیت فعلی، با مرکز کنترل سم خود به شماره 1-800-222-1222 تماس بگیرید.
اطلاعات در مورد مدیریت مسمومیت یا مصرف بیش از حد
11 توضیحات
تزریق دکستروز، 5% USP یک محلول شفاف، استریل و غیر تب زا از دکستروز، USP است.
در آب برای تزریق در یک ظرف پلاستیکی انعطاف پذیر پلی وینیل کلراید برای داخل وریدی
تجویز پس از مخلوط کردن با یک دوز پودری یا مایع (تا 10 میلی لیتر) دارو
ویال [دوز و نحوه تجویز (2.1) را ببینید].
ظروف پر از جزئی، طراحی شده برای تسهیل اختلاط، در 50 میلی لیتر و 100 موجود است.
اندازه های میلی لیتر برای محتویات و ویژگی های این راه حل به جدول 1 مراجعه کنید.
محلول حاوی باکتریواستاتیک، عامل ضد میکروبی یا بافر اضافه شده نیست و می باشد
فقط برای استفاده به عنوان تزریق تک دوز در نظر گرفته شده است. محدوده pH 4.0 (3.2 تا 6.5) است.
آب می تواند از داخل ظرف به داخل روکش نفوذ کند اما نه به مقدار
برای تأثیر قابل توجهی روی راه حل کافی است.

منبع

https://asemantejarat.com/

مصرف دکستروز در پزشکی+ خرید دکستروز

1 موارد مصرف و استفاده
تزریق دکستروز به عنوان منبع آب و کالری نشان داده شده است و همچنین ممکن است به عنوان منبع مورد استفاده قرار گیرد
رقیق کننده برای بازسازی یک محصول دارویی پودری یا مایع (حداکثر 10 میلی لیتر) بسته بندی شده در
یک ویال با بسته شدن 20 میلی متر.
2 مقدار و نحوه مصرف
2.1 دستورالعمل های اجرایی مهم
 تزریق دکستروز برای استفاده داخل وریدی در نظر گرفته شده است.
تجویز محیطی دکستروز 5 درصد به طور کلی قابل قبول است، با این حال،
هنگام تجویز بیش از 5 درصد دکستروز یا همراه با ورید مرکزی، ورید مرکزی را در نظر بگیرید
اسمولاریته حداقل 900 mOsm/L یا زمانی که تحریک ورید محیطی وجود دارد،
فلبیت، و/یا درد همراه [به هشدارها و اقدامات احتیاطی (5.3) مراجعه کنید].
 تزریق دکستروز را همزمان با فرآورده های خونی انجام ندهید
تجویز مشابه به دلیل احتمال شبه آگلوتیناسیون یا
همولیز

 برای جلوگیری از آمبولی هوا، از مجموعه انفوزیون بدون تهویه استفاده کنید یا دریچه را روی a ببندید
مجموعه تهویه شده، از اتصالات متعدد اجتناب کنید، ظروف انعطاف پذیر را به داخل وصل نکنید
سری، گاز باقی مانده در ظرف را به طور کامل قبل از تجویز تخلیه نکنید، این کار را نکنید
ظرف منعطف را تحت فشار قرار دهید تا سرعت جریان افزایش یابد، و در صورت تجویز
توسط دستگاه پمپاژ کنترل می شود، پمپ را قبل از خشک شدن ظرف خاموش کنید.
 قبل از انفوزیون، محلول دکستروز رقیق شده را از نظر وجود ذرات به صورت چشمی بررسی کنید
موضوع. محلول باید شفاف باشد و هیچ رسوبی نداشته باشد. انجام ندهید
مصرف شود مگر اینکه محلول شفاف باشد و ظرف آسیب ندیده باشد.
استفاده از فیلتر نهایی در هنگام تجویز محلول های تزریقی توصیه می شود.
هرجا که بشه.
2.2 دوز توصیه شده
انتخاب غلظت، میزان و حجم دکستروز بستگی به سن، وزن،
شرایط بالینی و متابولیک بیمار و درمان همزمان. الکترولیت
مکمل ممکن است با توجه به نیازهای بالینی بیمار نشان داده شود.
نرخ تجویز باید کنترل شود، به ویژه برای نوزادان نارس با کم
وزن هنگام تولد، در طی چند روز اول درمان، با توجه به تحمل بیمار به دکستروز.
همانطور که با نظارت مکرر گلوکز خون نشان داده می شود، سرعت انفوزیون را به تدریج افزایش دهید
غلظت ها [به هشدارها و اقدامات احتیاطی (5.1)، استفاده در جمعیت های خاص (8.4) مراجعه کنید].
2.3 دستورالعمل استفاده
بازکردن
 تا زمانی که آماده استفاده نیستید آن را از روی کیسه خارج نکنید.
 روکش را به شدت از شکاف پاره کنید و ظرف محلول را بردارید. کم اهمیت
ممکن است مقداری رطوبت از آب روی ظرف محلول پیدا شود
از داخل ظرف نفوذ می کند. مقدار آب نفوذ کرده است
برای تأثیر قابل توجهی روی راه حل کافی نیست. اگر مقادیر بیشتری آب باشد
پیدا شد، ظرف باید از نظر پارگی یا نشتی بررسی شود.
 ظرف را به صورت چشمی بازرسی کنید. مقداری کدورت پلاستیک به دلیل رطوبت
جذب در طول فرآیند استریلیزاسیون ممکن است مشاهده شود. این طبیعی است و
بر کیفیت یا ایمنی محلول تأثیر نمی گذارد. کدورت به تدریج کاهش می یابد.
موارد زیر را ارزیابی کنید:
 اگر محافظ درگاه خروجی آسیب دیده، جدا شده یا وجود ندارد، آن را دور بیندازید
ظرف
 برای اطمینان از شفاف بودن محلول و عدم وجود رسوب بررسی کنید. اگر
تغییر رنگ و/یا ظاهر رسوبات نامحلول وجود دارد
مجتمع ها یا کریستال ها
 با فشار دادن جداگانه کیسه داخلی، نشتی دقیق را بررسی کنید. اگر
نشتی پیدا شد، ظرف را دور بریزید.
 بررسی کنید که پوشش آداپتور ویال سالم باشد. اگر پوشش آداپتور ویال نباشد
دست نخورده، محصول را دور بریزید.
آمادگی برای اداره
 دستورالعمل برای مونتاژ و بازسازی: (مراحل 1-3 برای مونتاژ و مراحل
4-6 برای بازسازی)
مرحله 1: پوشش ویال را بردارید و درپوش را ضد عفونی کنید.
مرحله 2: پوشش فویل را جدا کنید. آداپتور را از نظر رطوبت بررسی کنید. در صورت یافتن رطوبت آن را دور بریزید.

منبع

https://www.baxterpi.com/pi-pdf/pi-draft-labeling-text-0719001210-closed-system-v3-c%20Feb%202020%20Dextrose.pdf

https://asemantejarat.com/%d8%af%da%a9%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d9%88%d8%b2/

دکستروز مونوهیدرات شیرین کننده مورد نظر شما+ خرید دکستروز

دکستروز مونوهیدرات ممکن است شیرین کننده مورد نظر شما باشد. طیف گسترده ای از اهداف آن کمک می کند تا آن را به یک عنصر تبدیل کند که مصرف کنندگان از دیدن آن در لیست مواد تشکیل دهنده خوشحال خواهند شد. دکستروز مونوهیدرات ممکن است شیرین کننده مناسبی برای محصول شما باشد.

دکستروز مونوهیدرات عبارت است از:

بی بو
یک کلاسور عالی
محلول در آب
یک پودر کریستالی و سفید
در یک قرص، دکستروز مونوهیدرات به عنوان یک شیرین کننده عمل می کند. دکستروز مونوهیدرات ترکیبی از گلیکوژن، نشاسته و سلولز است. درست مثل شکر معمولی است. دکستروزی که دریافت می کنید به صورت پودر خواهد بود. در دمای اتاق به شکل کریستالی باقی می ماند. در آب حل می شود و کمی در اتانول حل می شود.

دکستروز مونوهیدرات آب و قند را به بدن می رساند. هر گرم چهار کالری دارد و 9 درصد وزنی آب دارد. اغلب توسط افرادی که از قند خون پایین رنج می برند استفاده می شود. در تبلت، این ماده می تواند انرژی مورد نیاز کاربر را تامین کند. در داروسازی و صنایع غذایی کاربرد دارد. دکستروز مونوهیدرات یک "قند کاهنده" است و در بسیاری از مواد غذایی استفاده می شود. عناصری که روی غذا تأثیر می گذارند در قرص نیز قابل استفاده هستند. دکستروز مونوهیدرات می تواند کیفیت قرص شما را بهبود بخشد و طعم دلپذیری را ارائه دهد. قیمت آن مقرون به صرفه است و برای مصرف منظم بی خطر است.

دکستروز مونوهیدرات و کاربردهای فراوان آن منجر به فرآیند تولید تصفیه شده شده است. این یک قند ساده است که از هیدرولیز نشاسته تولید می شود. نشاسته ذرت، جایی که گلوکز از آن می آید، زنجیره ای متشکل از زنجیره های دکستروز است. هیدرولیز فرآیندی است که برای شکستن این زنجیره ها و ایجاد دکستروز به صورت فله ای کار می کند. یک راه معمول برای انجام این کار، درمان نشاسته با آنزیم آمیلاز یا درمان با اسید است که فرآیندهای طبیعی را تقلید می کند. در بدن، هضم نشاسته در دهان با بزاق یا آنزیم آمیلاز شروع می شود. تولیدکنندگان فرآیند طبیعی را اتخاذ کرده و آن را در روش های تولید خود تکرار کرده اند.

دکستروز مونوهیدرات مدتهاست که طعم رضایت بخشی را در وعده های غذایی انسان به ارمغان می آورد. اگر به درستی استفاده شود می تواند با تامین انرژی و مایعات به افراد کمک کند. مصرف کنندگان اگر شیرین کننده ای داشته باشند به راحتی یک قرص را می بلعند. دکستروز مونوهیدرات نیز به دلیل بی اثر بودن به راحتی در بسیاری از فرمول ها قرار می گیرد.

بیشتر بدانید: خواص دکستروز در https://asemantejarat.com/%d8%af%da%a9%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d9%88%d8%b2/

منبع

https://www.lfatabletpresses.com/dextrose-monohydrate

مترادف های پونسئو را بشناسید

پونسو 3 آر
نام عامل
پونسو 3 آر
شماره CAS
3564-09-8
فرمول
C19-H16-N2-O7-S2.2Na
دسته اصلی
رنگ ها
نمایش گرافیکی فرمول Ponceau 3R
مترادف ها
2،7-نفتالن دی سولفونیک اسید، 3-هیدروکسی-4-((2،4،5-تری متیل فنیل) آزو)-، نمک دی سدیم. 3-هیدروکسی-4-((2،4،5-تری متیل فنیل) آزو)-2،7-نفتالن دی سولفونیک اسید، نمک دی سدیم. A.F قرمز شماره 1; AF قرمز شماره 1; C.I. 16155; C.I. غذا قرمز 6; C.I. غذا قرمز 6، نمک دی سدیم; CI 16155; CI Food 6; CI Food Red 6، نمک دی سدیم; Cerven kumidinova [چک]; Cerven potravinarska 6 [چک]; D و C قرمز 15; دی سدیم 3-هیدروکسی-4-((2،4،5-تری متیل فنیل) آزو)-2،7-نفتالین دی سولفونات. دی سدیم 3-هیدروکسی-4-((2،4،5-تری متیل فنیل) آزو)-2،7-نفتالین دی سولفونات. Dolkwal Ponceau 3R; Ext D و C قرمز شماره 15; FD و C قرمز شماره 1; FDC Red 1; Maple Ponceau 3R; دریاچه Ponceau 3R; نمک سدیم Ponceau 3R; Ponceau 3RN; پونسو RN; سدیم کومن آزو-بتا-نفتول دی سولفونات؛ دی سولفونات کومن آزو-بتا-نفتول سدیم؛ کومن آزو-بتا-نفتولدی سولفونات سدیم؛ یوساسرت قرمز شماره 1; [ChemIDplus]

دسته بندی
رنگهای آزو
شرح
جامد قرمز تیره؛ [شاخص مرک]
منابع / موارد استفاده
مورد استفاده در رنگرزی پشم و لکه های بیولوژیکی. توسط FDA برای استفاده در غذاها، داروها و لوازم آرایشی ممنوع شده است. [هاولی]
نظرات
اثرات در مطالعات تغذیه موش با دوز بالا شامل سیروز کبدی، هیپرپلازی مجاری صفراوی، و خونریزی کانونی و نکروز است. [HSDB] تحریک کننده؛ کبد را هدف قرار می دهد؛ [MSDS آنلاین]
محصور
حذف از لیست FDA موارد استفاده تایید شده برای غذا (1960) و داروهای خارجی و لوازم آرایشی (1966). [HSDB]
مراجع زیست پزشکی
PubMed را جستجو کنید
اثرات نامطلوب
هپاتوتوکسین
هپاتوکسیک (الف) از مواجهه شغلی (اثر ثانویه) یا (ب) در مطالعات حیوانی یا در انسان پس از مصرف
سرطان زا IARC
ممکن (2b)
بیماری ها، فرآیندها و فعالیت های مرتبط با این عامل

منبع

https://asemantejarat.com/

https://haz-map.com/Agents/6773

پونسئو چیست؟+ خرید پونسئو

"پونسئو" چیست؟
ویکیواژه
پونسو
n (انگلیسی شیمی زمینه) هر یک از تعدادی رنگدانه قرمز که برخی از آنها به عنوان شاخص استفاده می شوند

پونسو
Ponceau (به فرانسوی به معنی "خشخاش رنگ") نام عمومی خانواده رنگهای آزو است و ممکن است به موارد زیر اشاره داشته باشد:

Ponceau 2R (همچنین Xylidine ponceau یا Ponceau G نیز نامیده می شود، در میان مترادف های دیگر)، در بافت شناسی برای رنگ آمیزی استفاده می شود.
Ponceau 4R (که با بیش از 100 مترادف شناخته می شود)، یک رنگ مصنوعی که به عنوان رنگ خوراکی استفاده می شود (E شماره E124)
Ponceau 6R (Ponceau 6R یا Crystal ponceau 6R، در میان مترادف های دیگر)، یک رنگ خوراکی (E شماره E126) و یک لکه بافت شناسی
Ponceau S (همچنین با نام اسید قرمز 112 یا C.I. 27195 نیز شناخته می شود)، یک رنگ بافت شناسی
Ponceau SX، نام دیگر Scarlet GN، که زمانی به عنوان رنگ خوراکی استفاده می شد (شماره E E125)
<!-- این نظر طولانی به صفحه اضافه شد تا از فهرست شدن آن در Special:Shortpages جلوگیری شود. آن و الگوی نظارتی همراه آن از طریق Template:Longcomment ایجاد شدند. لطفا بدون حذف نظر نیز قالب مانیتور را حذف نکنید.

نمونه های استفاده از "ponceau".
Ponceau des hommes et des femmes sauvages qui se combattaient et faisaient plusieurs contenances en chantant de petits motets et des bergerettes.

منبع

https://findwords.info/term/ponceau

https://asemantejarat.com/%d8%b1%d9%86%da%af-%d9%be%d9%88%d9%86%d8%b3%db%8c%d9%88/